چطور در محل کار توازن میان تکنولوژی و ارتباط انسانی را برقرار کنیم
فناوری و روابط انسانی در محل کار بسیار مهم هستند. در این مقاله درخواهید یافت که چطور از کارهای فناورانه در خدمت جنبه انسانی تیمتان استفاده کنید، نه فقط برای افزایش بهره‌وری.
بهره‌وری؛ اثربخشی؛ معیارها. این سه واژه به یک دلیل خوب، اغلب با فناوری در محل کار گره خورده‌اند. بنا بر ارزیابی روندهای جهانی سرمایه انسانی دیلویت در سال 2023، بیش از 90 درصد از رهبران کسب‌وکار به نقش ناگزیر فناوری در ارتقای دستاوردهای شغلی و پویایی تیمشان واقف‌اند. با این حال، به خاطر تمام مزایایش، جا دارد که از منظری دیگر به ابزارهای فناورانه در محل کار نگاه کنیم. یعنی ببینیم فناوری چطور کمک می‌کند انسانیت را در کارهای روزمره‌مان بگنجانیم؟
این موضوع اصلا شعار نیست. بدون انسانیتمان نمی‌توانیم دوام بیاوریم. بله، به فناوری نیاز داریم ولی فقط برای کمک. بدون موجودات زنده -انسان‌هایی که نفس می‌کشند- هیچ سازمانی نمی‌تواند از هیچ نرم‌افزار، برنامه یا نوآوری خاصی استفاده کند.
این روزها، که انگار فناوری هر ساعت پیشرفت‌های تازه‌ای رو می‌کند، کارفرمایان زیادی اهمیت اولویت‌بخشی به افراد را به بوته فراموشی می‌سپارند و در نتیجه از یاد می‌برند که وقتی از کارکنانمان مراقبت می‌کنیم، آنها هم مراقب همه چیز هستند.
کارفرمایان باید شروع به درهم‌آمیختن انسانیت با فناوری امروزی کنند. چرا که به هر حال، عدم مشارکت و انزوای کارکنان در عصر دورکاری و کارهای ترکیبی، خیلی دور از ذهن نیست. فناوری می‌تواند به احساس تنهایی و جداماندگی دامن بزند یا کارگران را گرد هم آورد. وظیفه ما، رهبران، این است که بر انسان‌ها بیشتر تاکید کنیم تا ماشین‌ها.
برقراری فرهنگی با اولویت آدم‌ها، با نگرشی مثبت به فناوری
جهان در حال تغییر است. اما فناوری تنها چیز در حال تحول نیست؛ آدم‌ها نیز تغییر می‌کنند و جا دارد که به اندازه سرمایه پایدار -در قالب تجهیزات یا نرم‌افزار- به آنها بها داده شود.
کجا می‌توانید یک قدم پیش بگذارید و خط تلاقی میان فناوری شرکت و ارتباط انسانی تیمتان را ترسیم کنید؟ دنبال حوزه‌هایی باشید که برای ارتقای نیازها و تجربیات آدم‌ها می‌توانید به فناوری تکیه کنید. می‌توانید رویکرد زیر را در پیش بگیرید:
1- دریابید هر یک از اعضای تیم با چه چیزی انگیزه می‌گیرند.
هر یک از اعضای تیم سبک کاری منحصربه‌فردی دارد. وقتی کارکنان و رهبران کنار هم کار می‌کنند این خصوصیات بیشتر خود را نشان می‌دهند. اما در گروه‌های کاری مجازی آنقدرها واضح نیستند. به همین دلیل است که همه رهبران برای برقراری روابط صادقانه و مبتنی بر احترام دوطرفه با کارکنانشان باید سخت تلاش کنند.
گفت‌وگو کنید. سلیقه منحصربه‌فرد هر یک از اعضای تیم برای برقراری ارتباط را خوب بشناسید؛ از قالب‌هایی که برای گفت‌وگو می‌پسندند مثل ایمیل، پیامک یا پیام‌های صوتی تا تعداد دفعاتی که دوست دارند به‌روز شوند؛ دانستن همه اینها در محیط‌های کاری ترکیبی امروزی حیاتی است. شرکت‌هایی مثل «هیومن‌تلیجنس» طرحی نو درمی‌اندازند و از فناوری برای تطبیق هرچه بهتر روش‌های ارتباطی با ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی استفاده می‌کنند تا روابط شخصی‌سازی‌شده‌تری با اعضای تیم برقرار کنند.
نکته این راه حل این است که رهبران هرگز به خوبی امروز نتوانسته‌اند پیام‌هایشان را متناسب با شخصیت منحصربه‌فرد هر یک از کارکنان بفرستند. رهبران با هدفمند‌بودن می‌توانند پیوندهای محکم‌تری با افرادشان برقرار کنند و از راهکارهای فناورانه برای افزایش بهره‌وری و اثربخشی آنها کمک بگیرند.
2- برای «مکالمه‌های غیررسمی» قدیمی جا باز کنید.
در تیم‌های دورکار، گفت‌وگوی میان اشخاص معمولا به حاشیه می‌رود. به جای اینکه جلوی این گفت‌وگوها را بگیرید، در ابتدای جلسات «تیمز» یا زوم فرصتی برای افراد فراهم کنید تا از زندگی هم خبر بگیرند. پنج دقیقه «گفت‌وگوهای خانوادگی» راه را برای 55 دقیقه «گفت‌وگوی کاری» باز می‌کند و ظاهرا بده‌بستان خوبی است. یا یک صفحه گیت‌لب بسازید. این پیج فعالانه تازه‌کارها را ترغیب می‌کند تا وقتی جا بیفتند با همکارانشان در فضای مجازی گپ دوستانه‌ای بزنند و گفت‌وگوهای غیررسمی داشته باشند.
در گفت‌وگوهای رودررو صحبت‌ها می‌توانند کاملا شخصی باشند. رهبران باید به خاطر بسپارند که هر رابطه نفربه‌نفر مربوط به کارکنان است نه آنها. در نتیجه برنامه‌ای که به آن اختصاص داده می‌شود باید متمرکز بر کارکنان باشد، نه سرپرستان. تمرکز بر نیاز کارکنان به پیشبرد گفت‌وگوهای دونفره کمک می‌کند. علاوه بر این مسئولیت هدایت موضوعات گفت‌وگو را به دوش کارکنان می‌اندازد.
یادتان باشد: روابط غیررسمی می‌توانند نقش بسیار مهمی در تیم و پیوند میان کارکنان-رهبران بازی کنند. در یک فضای کاری دیجیتال، «مکالمه‌های غیررسمی» همیشه سرراست نیستند؛ در نتیجه باید به‌عمد برای چنین گفت‌وگوهایی جا باز کرد. برای مثال، سلسله‌متن‌های زیادی در مورد شرکت، به خصوص حول رویدادها، ردوبدل می‌شود. گاهی اوضاع مضحک می‌شود و لطیفه‌ها بین یکی، دو نفر ساخته و ردوبدل می‌شوند. به این ترتیب یک هفته عالی می‌سازیم بدون اینکه در مورد پیامدهای پشتکارنداشتن و تمرکز بر تولید، نگرانی به دل راه دهیم.
3- جلسات تیمی برای صحبت در مورد فرصت‌های فناورانه برگزار کنید.
راه حل شکستن سدهایی که در محل کار بر سر راه هماهنگی اعضای تیم و فناوری وجود دارد، گفت‌وگو در مورد تحول دیجیتال است. صحبت در این باره به همه کمک می‌کند با هم هماهنگ شوند و به هم اعتماد کنند. با توجه به اینکه 54 درصد آدم‌ها می‌گویند درباره سیاست‌های استفاده از هوش مصنوعی در شرکتشان هیچ اطلاعی ندارند و عدم شفافیت در این زمینه یک مشکل جدی است، این موضوع اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند. این کار گفت‌وگوهای صریح را پیرامون استفاده از فناوری‌هایی مثل هوش مصنوعی و تاثیر آن بر نقش‌های فردی، اجتناب‌ناپذیر می‌کند.
فناوری، به خصوص نوآوری‌های هنجارشکنی مثل هوش مصنوعی، می‌توانند ناآشنا و دلهر‌ه‌آور به نظر برسند. ممکن است افراد کم‌کم نگران شوند که اگر هفت روز هفته و 24 ساعت شبانه‌روز کار نکنند، کنار گذاشته شوند. کاری که باید بکنید این است که به آنها اطمینان دهید درک می‌کنید که انسان هستند و نباید مثل روبات کار کنند. بروید قدم بزنید. برای یک کار شخصی میزتان را ترک کنید. به دوستتان برسید. به نسبت دستاوردها به زمان فکر کنید.
ماشین‌ها نیازی به زنگ تفریح ندارند ولی در عین حال، به خاطر آنها نیست که شرکتتان می‌تواند در میان رقبا حرفی برای گفتن داشته باشد. انسان‌هایی که در مقام کارمند برایتان کار می‌کنند با وجود پلت‌فرم‌ها، پورتال‌ها، ابزارها و کانال‌های مناسب، بهتر و موثرتر می‌توانند نقششان را ایفا کنند بدون اینکه مرعوب فناوری باشند که قرار است در خدمتشان باشد.
به محل کارتان به چشم یک پازل نگاه کنید. افرادتان تکه‌های کناری را می‌چینند. بدون آنها هرگز نمی‌توانید تصویر کاملی داشته باشید؛ حتی اگر فضای میانی با همه فناوری‌های موجود در جهان پر شده باشد.